Een handleiding voor jeugdwerkers.
Dit project is medegefinancierd door Erasmus+, het programma van de Europese Commissie voor onderwijs, opleiding, jeugdzaken en sport. De verantwoordelijkheid voor deze publicatie ligt uitsluitend bij de auteurs. De Commissie kan niet aansprakelijk worden gesteld voor het gebruik van de informatie die erin is vervat.
Introductie
Deze handleiding is speciaal voor jongerenwerkers die in hun baan of vrijwilligerswerk te maken hebben met jonge mensen die stotteren, hierna afgekort als JDS. Na lezing weten zij hoe je deze jongeren, voor wie spreken niet vanzelfsprekend is, beter tot hun recht kunt laten komen. Met name in groepsverband. Hoewel er al veel handboeken over jongerenwerk zijn, ontbreekt het aan een praktijkgids voor jeugdwerkers met het thema stotteren. Dat is een gemis. Wereldwijd stotteren er zeventig miljoen mensen, één procent van de bevolking. In Nederland gaat het om 175.000 mensen.
Weliswaar zijn er veel JDS’en die vrede hebben met de manier waarop zij spreken. Maar dat neemt niet weg dat velen van hen zich geconfronteerd zien met eenzaamheid en vooroordelen. Wie stottert, heeft op school bijvoorbeeld meer kans om gepest te worden. Met desastreuze gevolgen – denk aan een laag zelfbeeld, angst voor bijeenkomsten (Daniels, Gabel & Hughes, 2012; Hugh-Jones & Smith, 1999). Zoiets kan iemand later opbreken in het volwassen leven. Er is dus alles aan gelegen om drempels zo vroeg mogelijk te slechten.
Uiteraard, jongerenwerkers doen er nu al alles aan om een inspirerende, veilige en plezierige omgeving te creëren. Waar de jongere zich geaccepteerd en gerespecteerd voelt. Niet alleen als lid van de groep, maar ook als individu die de vrijheid voelt zichzelf te mogen zijn. Voor een JDS is dat sociale comfort helaas veel moeilijker te bereiken. Wat kunnen we daaraan doen? Hoe zorgen jongerenwerkers ervoor dat JDS’en – ongeacht de ernst van hun stotteren – zich vrij voelen het woord te voeren en betekenisvolle relaties met anderen te ontwikkelen? Wat kunnen we doen om te voorkomen dat JDS’en sociale situaties vermijden uit angst om te stotteren?
De beste benadering van dit probleem begint bij de erkenning dat stotteren een barrière is in het sociale verkeer. Het zogeheten Social Information Process Model (Bijlage 2; Crick & Dodge, 1994) wordt in deze handleiding toegepast op dit probleem. Een model dat ons leert waar we rekening mee moeten houden om een bepaald doel te bereiken (Toomela, 2015). De vijf stappen van dit model worden in deze handleiding gevolgd. Het is aan te bevelen deze zorgvuldig te doorlopen.
Je kunt na ieder hoofdstuk de testvragen beantwoorden die in deze handleiding worden
gesteld. Op die manier kan je jouw kennis toetsen. We zouden het ook waarderen als je
feedback geeft op deze handleiding. Commentaar en complimenten kan je sturen naar
stutteringisbeautiful@gmail.com.
Veel leesplezier!
Klik op “MANUAL” om de hele handleiding te lezen.
Als je de handleiding meerdere keren wil lezen raden we je aan om jezelf te registreren via deze link: https://stamily.org/my-account-2/
Auteurs:
Estonian Stuttering Association (EKÜ)
Hardi Sigus
www.kogelus.ee
Iceland Stuttering Association (Málbjörg)
Sigríður Fossberg Thorlacius, Satu Tuulia Nygren
www.stam.is
Netherlands foundation (Anatta)
Sybren Bouwsma
www.anattafoundation.org
Stamily
www.stamily.org Vormgeving:
Vormgeving: Henrieke Snijder (www.henriekesnijder.nl)
Vertaling en eindredactie: Steven de Jong (www.stevenschrijft.nl)
-
Hoofdstuk 1
-
Hoofdstuk 2
-
Hoofdstuk 3
-
Hoofdstuk 4
-
Hoofdstuk 5
-
Conclusie
-
Bijlagen